Squaring de Mayas - deel 2

Ik raad aan voor dit artikel, eerst Squaring de Mayas - deel 1 te lezen. Dit artikel laat haar licht schijnen over een element van de Maya kalender dat tot nu toe, ondanks het vele dat over de kalender is geschreven, onopgemerkt is gebleven. Zoals ik reeds liet zien in Squaring de Mayas - deel 1, ontdekte ik enige tijd geleden dat de kalender, geografisch gezien, een sterke relatie heeft met 'Squaring the Circle'. Dat is al verbazingwekkend op zich zelf. De beschreven relatie is 98% accuraat. Er zit echter nog een 'Squaring the Circle' versleuteling verborgen in de Maya kalender en die heeft een verbijsterende precisie van 99,96%. Ik raad aan voor dit artikel, eerst Squaring de Mayas - deel 1 te lezen. Dit artikel laat haar licht schijnen over een element van de Maya kalender dat tot nu toe, ondanks het vele dat over de kalender is geschreven, onopgemerkt is gebleven. Zoals ik reeds liet zien in Squaring de Mayas - deel 1, ontdekte ik enige tijd geleden dat de kalender, geografisch gezien, een sterke relatie heeft met 'Squaring the Circle'. Dat is al verbazingwekkend op zich zelf. De beschreven relatie is 98% accuraat. Er zit echter nog een 'Squaring the Circle' versleuteling verborgen in de Maya kalender en die heeft een verbijsterende precisie van 99,96%.

Laten we een aantal stappen terug doen. Het feit dat de aardas onder een hoek staat ten opzichte van haar baan om de zon, is de reden dat we seizoenen kennen. Voor onze perceptie reist de zon gedurende een jaar van de evenaar (21 maart) naar het noorden naar de Kreeftskeerkring (21 juni). Vandaar terug naar het zuiden, via de evenaar (21 september) naar de Steenbokskeerkring (21 december) en dan weer terug naar het noorden naar de evenaar. Het gebied tussen de keerkringen worden de tropen genoemd. Alle plekken tussen de keerkringen zien de zon tweemaal per jaar in het zenit. Recht boven. Izapa, de bakermat van de Maya kalender, ligt tussen de keerkringen en ziet de zon dus tweemaal per jaar in het zenit. Eerst op 1 mei en dan later in het jaar op 12 augustus. Dit feit brengt een uniek kenmerk met zich mee. Tussen 1 mei en 12 augustus zitten 105 dagen, en tussen 12 augustus en 1 mei zitten 260 dagen. Deze 260 dagen (13 maal 20) vormt de basis van de beroemde Maya kalender. Terwijl ik de getallen 105 en 260 bestudeerde, deed ik een verbluffende ontdekking.

Ik besloot de periode van 360 dagen uit te zetten op een cirkel. Het diagram linksboven laat het resultaat zien. De hoek van de taartpunt gevormd door de 105 dagen, is 103,56163 graden. Ik was verbijsterd toen ik deze hoek zag. Ik herkende onmiddellijk de belangrijkheid. De hoek die gevormd wordt door 'Squaring the Circle' (een vierkant en een cirkel met de identieke omtrek) is 103,52 graden! Op een fractie na dezelfde hoek als die gevormd wordt door de 105 dagen. Zie diagram rechtsboven. Met andere woorden: De verdeling van een jaar in een 105 dagen deel en een 260 dagen deel definieert nagenoeg perfect 'squaring the circle'. Oftewel, de Maya kalender wordt gedefinieerd door of is gebaseerd op 'Squaring the Circle' en het geheel is 99,96% accuraat. Werkelijk ongehoord. De 99,96% deden bij mij onmiddellijk de nodige alarmbellen afgaan. Ik had dat getal, de mate van nauwkeurigheid, eerder gezien. Ik was haar tegengekomen in de Barbury Castle graancirkel van 1 juni 2008. De zogenaamde Pi-graancirkel.

De Pi-graancirkel werd zo genoemd omdat het getal Pi er in verborgen zat. Maar niet alleen dat. De formatie definieerde op een zeer elegante manier ook nog eens 'Squaring the Circle' met een precisie van 99,96%. Lees mijn artikel Zeven, Negen, Tien en Pi Ik heb mezelf vaak afgevraagd wat de diepere betekenis van deze graancirkel was cq is. Kan het zijn dat we te maken hebben met een nieuwe 'Maya kalender'? Is de graancirkel identiek aan deze kalender? Of is het wellicht een vervanging voor de Maya kalender, zodra deze op 21 december 2012 ten einde is gekomen. Hoe het ook zij, ik vind de overeenkomsten ver voorbij 'opmerkelijk' en 'toevallig' gaan.

click on images for a larger versions

De kern van de Maya kalender wordt dus, vanwege de fysieke locaties, de breedte graden, van de keerkringen en van Izapa, gevormd door 'Squaring the Circle'. Door de ligging van Izapa (105 en 260 dagen tussen twee zenits) wordt de kern van de Maya kalender ook nog eens getalsmatig door 'Squaring the Circle' gevormd. Neem de tijd om dit te laten bezinken. Dit gaat veel verder dan 'toevallig' en verdient al onze aandacht. Realiseer je dat ten tijde van een zenit (de zon recht boven je) de gravitatiekrachten van de Aarde en de zon ter plaatse precies tegengesteld zijn. Materie en Spirit zijn tegengesteld. Yin Yang. Hetgeen ons terugbrengt naar het begin van Squaring de Mayas – deel 1. Waar leidt dit allemaal naar toe? Waar eindigt het? © Bert Janssen, 2010.